Αυτά είναι σουβλάκια ή καλαμάκια; Μάθε για το χάσμα που χωρίζει την Ελλάδα στα δύο
Ο σουβλατζής στη Σβώλου στο κέντρο της Θεσσαλονίκης, αφήνει δύο σουβλάκια, πάνω σε μια πίτα στη λαδόκολλα, βάζει κρεμμύδι, ντομάτα αλατοπίπερο και λέει στον ανυποψίαστο πελάτη….
… «από εδώ παίρνεις το καλαμάκι» και δείχνει το ποτήρι με τα καλαμάκια! Οι άλλοι χαχανίζουν πίσω από την πλάτη του πελάτη που κοιτάει σαν χαμένος και ο σουβλατζής σπάει αμέσως τον πάγο ρωτώντας τον με βεβαιότητα: «Από την Αθήνα είσαι παλληκάρι μου» και αμέσως του ετοιμάζει ένα σάντουιτς με πίτα σουβλάκι απ΄ όλα!!!
ΔΙΑΒΑΣΕ ΑΚΟΜΑ: Αυτά είναι τα …πονηρά μηνύματα που περνάει μια …απλή selfie των κοιλιακών σου!
Κάτι παρόμοιο συνέβη και στο Λεκανοπέδιο στο Αιγάλεω, όταν ο ανυποψίαστος Θεσσαλονικιός ζήτησε σουβλάκι με πίτα με αποτέλεσμα να τον κοιτά περίεργα ο Αιγαλεώτης σουβλατζής και να τον ρωτά αν είναι από τη Σαλλονίκη!
Τελικά είμαστε στην ίδια χώρα αλλά σε μερικά πράγματα δεν μπορούμε να συνεννοηθούμε τόσο που η χρόνια διαφωνία έγινε και επιγραφή στα λεωφορεία του ΟΑΣΘ που διευκρινίζει ότι το καλάμακι είναι εκείνο που το χρησιμοποιείς για να ρουφάς το αναψυκτικό ή τον φραπέ!
Ποιος έχει δίκιο; Η …επιστήμη δεν έχει καταλήξει ακόμα, καθώς οι Αθηναίοι ισχυρίζονται ότι αναφέρονται στο υλικό από το οποίο είναι κατασκευασμένο το ξυλάκι που ενώνει τα κομματάκια με το κρέας που σχηματίζουν το σουβλάκι! Ενώ οι Θεσσαλονικείς για να ξεχωρίζουν εκείνο που ρουφάνε το αναφέρουν ως καλαμάκι και το άλλο που σχηματίζει το σουβλάκι, ως ξυλάκι, ισχυριζόμενοι ότι δεν είναι πάντα κατασκευασμένο από …καλαμιές!
Άντε βγάλε άκρη δηλαδή…
Όσο για τον γύρο! Εκεί γίνεται η μεγάλη πλάκα! Στην Αθήνα σουβλάκι σημαίνει ότι οτιδήποτε κρεατικό είναι τυλιγμένο σε πίτα. Αντίθετα στη Θεσσαλονίκη τα πράγματα ξεχωρίζουν. Όσο για τον γύρο… εδώ συμφωνούν οι βόρειοι με τους νότιους… γύρος είναι εκείνο το πράμα που γυρνάει! Πάλι καλά που συμφωνούμε και σε κάτι, αφού στην Αθήνα ένα σουβλάκι θεωρείται το σάντουιτς που λένε οι Θεσσαλονικείς, διευκρινίζοντας αν το θέλουν με ψωμάκι ή με πίτα!
Τώρα, αν ακούσεις στα Λαδάδικα ή γενικά στο κέντρο της Θεσσαλονίκης: «Πάω να φάω ένα πιτόγυρο» μη φανταστείς ότι το συγκεκριμένο είναι με γύρο… μπορεί να είναι με σουβλάκι… με σουτζουκάκι… με λουκάνικο…. Με τα πάντα δηλαδή! Απλά το λένε για συντομία: Πιτόγυρο, και άντε να συνενοηθείς, αφού κανονικά, σύμφωνα με τον τοπικό ιδιωματισμό θα έπρεπε να είναι ένα: Σάντουιτς με πίτα που περιέχει γύρο και γύρος είναι εκείνο το πράγμα που γυρνάει και το κόβει κάθετα σε κομματάκια ο ψητάς!
Για… κάτω από το …ποτάμι τα τυριά είναι τυριά, λευκά ή κίτρινα… για πάνω από το ποτάμι υπάρχει η φέτα και το κασέρι, ασχέτως τι είδους είναι! Που να παραγγείλεις πίτσα δηλαδή με τέσσερα τυριά, αυτή τη μαργαρίτα που λέμε!!!
Για πάνω από το ….ποτάμι… ρετσίνα είναι τα πάντα σε λευκό κρασί. Για κάτω από το ποτάμι, ρετσίνα είναι μόνο ότι παράγεται στο Μαρκόπουλο και δεν έχουν άδικο οι άνθρωποι! Βέβαια στη Θεσσαλονίκη πίνουν μπρούσκο κόκκινο ενώ στην Αθήνα γνωρίζουν τον Μπουτάρη!
Βασικά το χάσμα είναι μεγάλο! Τόσο πολύ που κάποιοι θέλουν διερμηνέα για να παραγγείλουν φαγητό, είτε είναι από τον βορρά, είτε από το νότο!
