fbpx

Να γιατί η διήθηση δεν είναι καγκουριά, αλλά ανάγκη

Να γιατί η διήθηση δεν είναι καγκουριά, αλλά ανάγκη

Σύμφωνα με τον ελληνικό αλλά και τους περισσότερους ευρωπαϊκούς ΚΟΚ, η μοτοσικλέτα πρέπει να κινείται στο μέσον της λωρίδας καταλαμβάνοντας ουσιαστικά θέση αυτοκινήτου. Αλήθεια ποιο είναι τότε το νόημα του να έχεις μοτοσικλέτα, αν είναι να μην προσπερνάς ανάμεσα από τα αυτοκίνητα για να ξεφύγεις από το μποτιλιάρισμα; Αυτό σκέφτηκαν οι Γάλλοι και επέτρεψαν στον δικό του ΚΟΚ τη διήθηση. Ας δούμε λοιπόν ποιο είναι το σκεπτικό της απόφασης και γιατί η διήθηση είναι αναγκαία, απαραίτητη και δεν αποτελεί …καγκουριά όπως λένε πολλοί οδηγοί αυτοκινήτων

Χρόνια ολόκληρα, δεκαετίες δηλαδή, οι ΚΟΚ του κόσμου απαγορεύουν τη διήθηση και είναι βασικά μη σου τύχει να εμπλακείς σε ατύχημα. Έτσι λοιπόν οι Γάλλοι σκέφτηκαν να λύσουν αυτό το πρόβλημα και να πλέον ισχύει η διήθηση των μοτοσυκλετών ανάμεσα στα αυτοκίνητα που επιτρέπεται πειραματικά σε ορισμένες περιοχές και δρόμους της Γαλλίας υπό πολλές προϋποθέσεις και κανόνες. Η τελική απόφαση θα ληφθεί το 2020, αφού θα εξεταστεί η αποτελεσματικότητα του μέτρου, σε σχέση με την συμπεριφορά των μοτοσικλετιστών.

Η πραγματικότητα βέβαια οδήγησε τους Γάλλους ώστε να θέσουν όρους και να νομιμοποιήσουν τη διήθηση, μια πρακτική όλων των μοτοσικλετιστών σε όλο τον κόσμο και ειδικά σε Ελλάδα και Ιταλία, όπου η διήθηση μετατρέπεται μέχρι και σε σφήνα με μεγάλες ταχύτητες.

Αλλά ποια είναι τα οφέλη από τη διήθηση;

– Αποσυμφόρηση του κυκλοφοριακού

– Μείωση της ρύπανσης

Ποια είναι όμως τα προβλήματα για τους μοτοσικλετιστές:

– Δεν καλύπτονται από την ασφαλιστική σε περίπτωση ατυχήματος κατά τη διάρκεια της διήθησης.

– Κινδυνεύουν από ξαφνική αλλαγή της πορείας των αυτοκινήτων, δηλαδή την αλλαγή λωρίδας

Ποια είναι όμως τα λάθη των μοτοσικλετιστών:

– Επιχειρούν διήθηση με μεγάλη ταχύτητα.

– Επιχειρούν διήθηση από την αριστερή πλευρά των οχημάτων

– Κάνουν σφήνες

Οι Γάλλοι λοιπόν προσπαθούν να βάλουν τάξη σε αυτό το χάος. Έτσι θέσπισαν μια σειρά από κανόνες σε έντεκα διαφορετικές περιοχές της χώρας τους, ταχτοποιώντας έτσι και το θέμα της ασφαλιστικής κάλυψης σε περίπτωση ατυχήματος.

Για να το πετύχουν αυτό, επέτρεψαν τη διήθηση σε αυτοκινητόδρομους που τα ρεύματα κυκλοφορίας χωρίζονται με διαχωριστικό στηθαίο και το όριο κυκλοφορίας είναι 70 με 130 χιλιόμετρα ανά ώρα. Κι εκεί η διήθηση επιτρέπεται μονάχα μέχρι 50 χιλιόμετρα, ουσιαστικά δηλαδή όταν υπάρχει κίνηση στους δρόμους, διαφορετικά οι μοτοσυκλέτες θα πρέπει να προσπερνούν με τον τρόπο που ισχύει και στα αυτοκίνητα.

Όμως γιατί η διήθηση δεν είναι καγκουριά αλλά ανάγκη;

Αν η διήθηση γίνει σωστά, δηλαδή από τα δεξιά του αυτοκινήτου και με ταχύτητα το πολύ 20 χλμ περισσότερη από εκείνη της κίνησης, τότε διευκολύνει το κυκλοφοριακό, ενώ παράλληλα είναι ασφαλής για τον μοτοσικλετιστή, αφού έχουν μικρότερες πιθανότητες να εμπλακούν σε ατύχημα, σε σχέση με αυτούς που περιμένουν ακινητοποιημένοι πίσω από τα αυτοκίνητα.

Μειώνεται η ατμοσφαιρική ρύπανση αφού χιλιάδες κινητήρες εσωτερικής καύσης που κινούν δίκυκλα, παραμένουν πολύ λιγότερη ώρα σε λειτουργία μέσω της διήθησης, επιβαρύνοντας πολύ λιγότερο το περιβάλλον με ρύπους και ηχορύπανση.

Ακόμα και τώρα που η διήθηση στις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες είναι παράνομη, όπως και στην Ελλάδα, είναι αδύνατον να καβαλάς μηχανή και να μην περάσεις ανάμεσα από τα αυτοκίνητα. Ωστόσο θα πρέπει η προσπέραση να γίνεται κανονικά και όχι υπό τη μορφή σφήνας και με μεγάλη ταχύτητα, για να είναι όλοι ασφαλής!
Η διήθηση λοιπόν είναι ανάγκη και όχι καγκουριά, όπως λένε πολλοί οδηγοί αυτοκινήτων.