fbpx

Ραφαήλ Αλεξανδρίδης: «Σώθηκα από θαύμα ήταν σαν μια δεύτερη ευκαιρία να γίνω καλύτερος»

Ραφαήλ Αλεξανδρίδης: «Σώθηκα από θαύμα ήταν σαν μια δεύτερη ευκαιρία να γίνω καλύτερος»

«Μέσα σε ένα δευτερόλεπτο μπορεί να αλλάξουν τα πάντα σημασία έχει πως ανταποκρίνεσαι στις αλλαγές». Με αυτά τα λόγια άρχισε να μιλά στο Activeman.gr ο Ραφήλ Αλεξανδρίδης, που γλίτωσε οριακά από το θάνατο και κατάφερε με δύναμη ψυχής να επιστρέψει στη κανονικότητα γερός και δυνατός.

Η ιστορία του Ραφαήλ, ενός νεαρού αστυνομικού, συγκλονίζει μόνο στο άκουσμα της. Όλα έγιναν στις 20 Μάιου, στις Σέρρες, τη πόλη του. Όλα έγιναν μέσα σε κλάσματα δευτερολέπτου όταν ένας ταξιτζής, απλά δεν είδε τη μοτοσικλέτα που οδηγούσε ο νεαρός αστυνομικός.

«Είχα γυρίσει στις Σέρρες, από την Αθήνα με άδεια, για μερικές μέρες. Πήρα τη κοπέλα μου από το σπίτι να την πάω στη δουλειά όταν ένας ταξιτζής έστριψε δεξιά χωρίς να με δει. Η σύγκρουση ήρθε ξαφνικά εκεί που δεν την περίμενα» λέει ο ίδιος.

Ήταν η στιγμή της σύγκρουσης που λίγο έλειψε να τον οδηγήσει στον άλλο κόσμο. Μία σύγκρουση με χαμηλή ταχύτητα, αφού το συμβάν έγινε στη κεντρική πλατεία των Σερρών «Βαριά, βαριά να πήγαινα με 40 χιλιόμετρα. Όμως η σύγκρουση ήταν τόσο σφοδρή όσο δεν το περίμενα. Το τελευταίο που θυμάμαι ήταν πως χτύπησα το κεφάλι μου και μετά έχασα τις αισθήσεις μου και ξύπνησα στο νοσοκομείο» λέει ο ίδιος.

Αντίθετα με το σοβαρό τραυματισμό του Ραφαήλ η κοπέλα του υπέστη μόνο κάποιες θλάσεις.

Σχάση οργάνων, ήπαρ και νεφρό, ρήξη ισχύος στη βάση του και άλλοι σοβαροί τραυματισμοί ήταν το αποτέλεσμα της σύγκρουσης. Επί έξι μέρες στο νοσοκομείο οι γιατροί μετάγγιζαν αίμα στον άτυχο Ραφαήλ.

Περίπου ένα μήνα νοσηλεύτηκε στο νοσοκομείο και όπως του είπαν οι γιατροί, αν το ασθενοφόρο αργούσε μερικά λεπτά, το πιθανότερο είναι ότι δεν θα ζούσε. Τόσο σοβαρή ήταν η κατάσταση του.

«Περισσότερο με πείραξε που στεναχώρησα δικούς μου ανθρώπους και ας μην έφταιγα εγώ για το συμβάν. Σώθηκα απο θαύμα ήταν σαν μια δεύτερη ευκαιρία για να γίνω καλύτερος άνθρωπος», εξηγεί ο Ραφαήλ.

Όπως του είπαν οι γιατροί η καλή φυσική κατάσταση ήταν που συνέβαλε στη ανάρρωση του. «Η οικογένεια μου οι φίλοι μου η τότε κοπέλα μου ήταν που μου στάθηκαν πολύ.

Εκείνη με βοήθησε αρκετά στην αποκατάσταση λόγο της δουλειάς της αφού είναι personal trainer. Πέρασα πολύ δύσκολα βραδιά στ νοσοκομείο παθαίνοντας διαφορά ψυχολογικά και φυσικά τα προβλήματα της θεραπείας, όμως χρειάζεται πίστη αισιοδοξία προσπάθεια για να νικήσεις το ψυχολογικό κομμάτι και σιγά, σιγά να παλέψεις και για το σωματικό και τελικά τα κατάφερα» λέει ο ίδιος.

Δύο μήνες μετά την έξοδο του από το νοσοκομείο, περίπου στον Αύγουστο, ο Ραφαήλ άρχισε δειλά, δειλά την αποκατάσταση με τις συμβουλές των γιατρών και τη βοήθεια της τότε κοπέλας του, που για καλή του τύχη είναι personal trainer.

«Άρχισα να περπατάω και να κάνω ισομετρικές ασκήσεις για το γόνατο μου. Βάρη έκανα μόνο καθιστός και αυτά με λίγα κιλά και χαλαρά» εξηγεί.

«Σιγά, σιγά άρχισα να επανέρχομαι και όπως μου είπαν όλοι βασικό ρόλο έπαιξε η καλή μου φυσική κατάσταση που είχα πριν το ατύχημα. Τώρα, τόσους μήνες μετά είμαι και πάλι δυνατός και έχω επιστρέψει στη κανονικότητα και φυσικά στη δουλειά μου» λέει ο ίδιος.

«Εκείνο που έχω να πω ειδικά σε όσους καβαλάνε μηχανή, είναι να προσέχουν πολύ. Δεν έτρεχα και έπαθα τέτοια ζημιά. Μόνο εγώ, ενώ η τότε κοπέλα μου, που καθόταν πίσω, δεν έπαθε παρά μόνο κάτι θλάσεις. Επίσης θέλω να πω ότι για όλα χρειάζεται να πιστέψεις στον εαυτό σου και να έχεις δύναμη. Το έκανα και το κατάφερα» καταλήγει ο Ραφαήλ.