Μήπως τελικά δεν έχεις μάθει να χάνεις – Δες πως θα ηρεμήσεις!
Στη ζωή δεν γίνεται πάντα να κερδίζουμε! Υπάρχουν και οι στιγμές της ήττας. Αν η ήττα για σένα είναι μη αποδεκτό αποτέλεσμα, είναι λογικό. Ουδείς δεν μπαίνει σε έναν αγώνα για να χάσει.
ΔΙΑΒΑΣΕ ΑΚΟΜΑ: Μάθε αν είσαι ισορροπημένος χαρακτήρας ή …απλώς έχεις ισορροπία!
Όμως στο τέλος κάποιος θα χάσει. Έτσι είναι οι αγώνες, έτσι είναι η ζωή γενικότερα. Η αποτυχία συμβαίνει όταν δεν μαθαίνεις τίποτε μέσα από τη στιγμιαία ήττα. Αυτό παρατηρείται κυρίως σε εκείνα τα παιχνίδια που αφήνονται στην τύχη, στα παιχνίδια που δεν παίζονται καλά. Αφού ο «ηττημένος» δεν μαθαίνει, προτιμάει να διαιωνίζει δεισιδαιμονίες «κακής τύχης»: Ήταν μεσάνυχτα όταν έχασα, Δεν φορούσα την τυχερή μου μπλούζα, ή Δεν θέλω να παίζω με τον Γιάννη γιατί ποτέ δεν τον κερδίζω.
Αφήνοντας την ειρωνεία στην άκρη, η τύχη δεν έχει να σου διδάξει τίποτε. Επειδή προκειμένου να αποκομίσετε επιτυχή αποτελέσματα σε μία σταθερή βάση, χρειάζεται να εργαστείτε πάνω στην τελειοποίηση της στρατηγικής σας, αναγνωρίζοντας ότι θα επέλθει η στασιμότητα κάποια στιγμή. Οι συνθήκες ενός «παιχνιδιού» ποτέ δεν είναι ίδιες. Παραμείνετε ευέλικτοι ως προς τις εναλλακτικές σας και τροποποιήστε την στρατηγική σας όπου χρειάζεται.
Η ήττα δεν ισούται με αποτυχία
Η ήττα δεν σημαίνει μία συλλογή αποτυχιών, ιδιαίτερα αν αυτή είναι η πρώτη φορά που αποτυγχάνετε σε κάτι. Η αποτυχία έχει γίνει μία ετικέτα με συνειρμούς που ξεφεύγουν από την κανονική της έννοια. Αν πεις ότι κάποιος είναι αποτυχημένος ή αν σκεφτείς ότι εσύ είσαι αποτυχημένος βλάπτεις τον εαυτό σου. Γίνεται μέρος της φύσης της ύπαρξής σου.
Μία τέτοια αντίληψη, θα εξάλειφε κάθε κίνητρο για μάθηση. Γιατί κάποιος να θέλει να δοκιμάσει κάτι καινούριο όταν παίρνει το μήνυμα πως ό,τι και να μάθει δεν θα κερδίσει ποτέ; Οπότε, αυτός που αισθάνεται αποτυχημένος μπορεί να εξακολουθήσει να παίζει αλλά γίνεται αδίκως μοιρολάτρης και ηττοπαθής σχετικά με το μέλλον του. Κατά τον ίδιο τρόπο, εφαρμόζει αυτή την ετικέτα και στους άλλους και άδικα προσπαθεί να αποδείξει ότι είναι αλήθεια.
Το παρελθόν μπορεί μερικές φορές να δράσει ως παράγοντας πρόβλεψης για το μέλλον. Ωστόσο, είναι οι πράξεις και όχι η φωνή μας που το υπαγορεύει. Δεν υπάρχει μοιρολατρία, αλλά μάλλον η πιθανότητα της υπέρβασης που βρίσκεται στις ρίζες της πιθανότητας για αλλαγή. Γι’ αυτόν τον λόγο, η υπέρβαση αυτού που μας τρομάζει, στην πραγματικότητα, μας ελκύει.
Παίξτε το παιχνίδι
Επομένως, η μοιρολατρική σκέψη εξυπηρετεί σαν ένα έναυσμα τροφοδοτώντας την κατάθλιψη. Μία κατάθλιψη που εμφανίζεται όταν όλες οι ελπίδες έχουν χαθεί. Δεν σημαίνει απαραίτητα ότι το μέλλον μας θα είναι διαφορετικό, αλλά μάλλον ότι μπορούμε να κάνουμε κάτι γι’ αυτό. Ότι έχουμε τον έλεγχο, ότι μπορούμε να σχεδιάσουμε τις πράξεις μας.
Μπορεί να είμαστε ευάλωτοι κάποιες φορές, αλλά σε καμία περίπτωση αυτό δε σημαίνει ότι είμαστε αποτυχημένοι.
