fbpx

Όταν εκφράζεσαι ελεύθερα στον προϊστάμενο …κερδίζεις!

Όταν εκφράζεσαι ελεύθερα στον προϊστάμενο …κερδίζεις!

Οι εποχές μας είναι πολύ δύσκολες για τις εργασιακές σχέσεις με τις δουλειές δυσεύρετες και πολύτιμες. Χρειάζεται ηρεμία και γενικά καλή σχέση μεταξύ υπαλλήλων, προϊσταμένων ή εργοδοτών, ώστε να μειωθούν οι πιθανότητες χασίματος μιας δουλειάς.

Το θέμα αυτό απασχόλησε τους επιστήμονες του αμερικάνικου ερευνητικού φορέα Affinity Health at Work, που ερεύνησαν και παρουσίασαν τα αποτελέσματα στην ετήσια συνεδρίαση της Βρετανικής Ψυχολογικής Εταιρίας.

Οι επιστήμονες υποστηρίζουν ότι όταν ο εργαζόμενος εκφράζει ακριβώς αυτό που σκέφτεται στο διευθυντή ή τον υπεύθυνό του και δεν διστάζει να του πει τι σκέφτεται γι’ αυτόν, η σχέση τους είναι καλύτερη, υπάρχει λιγότερο εργασιακό το στρες και κάνει καλό στην υγεία και των δύο. Επίσης, η εργασία γίνεται αποδοτικότερη.

Για να φτάσουν σε αυτό το συμπέρασμα, οι ερευνητές μελέτησαν δύο ομάδες. Η μια αποτελούταν από 150 μάνατζερ  η άλλη από 500 εργαζόμενους. Σύμφωνα με την μελέτη, όσοι μάνατζερ τόλμησαν να ανοιχτούν στις αντιδράσεις των εργαζομένων τους, ήταν πιθανότερο να αλλάξουν το στιλ διοίκησης και να πάρουν αποφάσεις καλύτερες για την εταιρία.

Έτσι όχι μόνο θεωρήθηκαν πιο αποτελεσματικοί διευθυντές, αλλά και ωφέλησαν τους εργαζομένους, αφού επέτρεψαν στους τελευταίους να μειώσουν το εργασιακό στρες, που κάνει κακό στην υγεία. Έτσι λοιπόν οι επιστήμονες συμβουλεύουν τους μάνατζερ να τολμούν να ενθαρρύνουν τέτοιου είδους συμπεριφορές.

Σύμφωνα με τους ερευνητές, αυτό οφείλεται στο στρες που όλοι  μπορεί να εμφανίσουν πολλά ψυχικά συμπτώματα, όπως άγχος ή κατάθλιψη, σωματικά συμπτώματα όπως ταχυπαλμίες ή υψηλή πίεση, αλλά και νοητικά συμπτώματα όπως μειωμένη ικανότητα σκέψης. Το εργασιακό στρες είναι η κύρια αιτία για τις δικαιολογημένες απουσίες του εργαζομένου από τη δουλειά του, πράγμα που φυσικά αυξάνει την πίεση σε όσους απομένουν για να εργαστούν.

Σύμφωνα με τους ερευνητές, είναι πολλαπλά ωφέλιμο οι μάνατζερ να δουν τον εαυτό τους στον καθρέπτη και να αξιολογήσουν αντικειμενικά τη συμπεριφορά τους, ώστε να είναι πιο «ακέραιοι», να ελέγχουν καλύτερα τις συναισθηματικές αντιδράσεις τους, να είναι πιο επικοινωνιακοί, να αντικρίζουν τα προβλήματα του προσωπικού και να μπορούν να λύνουν πιο αποτελεσματικά τις εσωτερικές συγκρούσεις.  Όσες περισσότερες αντιδράσεις αποδέχονται από τους εργαζόμενους, τόσο πιθανότερο είναι να αναπροσαρμόσουν καλύτερα τον τύπο διοίκησης και έτσι να γίνουν πιο αποδοτικοί οι ίδιοι – ωφελώντας παράλληλα και την υγεία του προσωπικού.