fbpx

Είναι τελικά καλή προπόνηση η μπαλίτσα με τους φίλους; Μάθε την απάντηση!

Είναι τελικά καλή προπόνηση η μπαλίτσα με τους φίλους; Μάθε την απάντηση!

Πας για μπαλίτσα με τους φίλους και δεν έκανες την καθημερινή του συνηθισμένη προπόνηση;

Το ποδόσφαιρο έστω και αν πρόκειται για την λεγόμενη μπαλίτσα με τους φίλους έχει πολλαπλά οφέλη για τη φυσική σου κατάσταση!

Α, ναι, σημαντική λεπτομέρεια, την οποία ξεχνάνε πολλοί απλώς επειδή την στιγμή που παίζουν σε ένα γήπεδο, περνάνε καλά: Δεν είναι απλώς παίκτες εκείνη την ώρα. Είναι ασκούμενοι. Και, αν και συνήθως το αντιλαμβάνονται κάποιοι αρκετές ώρες μετά το παιχνίδι όταν είναι πιασμένοι, η αλήθεια είναι ότι εκείνη την στιγμή γυμνάζονται.

 

ΔΙΑΒΑΣΕ ΑΚΟΜΑ: Η πεζοπορία δεν είναι μόνο εκτόνωση αλλά και μια καλή γυμναστική

 

Η μπαλίτσα με τους φίλους είναι ένας από τους καλύτερους τρόπους για να περάσεις καλά με την παρέα σου κάνοντας κάτι που αγαπάς. Απλώς είναι σημαντικό να θυμάται όποιος παίζει εκείνη την ώρα ότι κάνει ένα είδος γυμναστικής που μπορεί να του προσφέρει οφέλη που δε μπορεί να τα βρει πηγαίνοντας σε ένα γυμναστήριο ή απλώς για τρέξιμο.

Είναι στα αλήθεια ένας εξαιρετικός τρόπος να γυμναστεί κάποιος. Απλώς τυχαίνει να διασκεδάζει περισσότερο από ότι συνήθως.

Ας δούμε λοιπόν τα οφέλη:

Ο σημαντικότερος μυς του σώματός μας είναι η καρδιά. Για ευνόητους λόγους τους οποίους μπορεί να καταλάβει κανείς. Αυτό το μυ λοιπόν πρέπει να τον προπονήσεις. Να τον γυμνάσεις. Να του δώσεις ερεθίσματα προκειμένου να μπορέσει αντίστοιχα να στηρίξει όλο το υπόλοιπο σώμα. Και το ποδόσφαιρο, ακόμα και σε επίπεδο 5×5 είναι ένας από τους καλύτερους τρόπους για να το κάνεις.

Έρευνες έχουν αποδείξει ότι η φιλοσοφία του του αθλήματος, που υποστηρίζει συνεχείς αλλαγές ρυθμού στο τρέξιμο (από τζόκινγκ σε σπριντ, σε χαλαρό τρέξιμο και σε περπάτημα ) πρακτικά οδηγούν τον αθλητή/ασκούμενο στο να γυμνάζεται τόσο αερόβια, όσο και αναερόβια. Σε απλά ελληνικά: Η αερόβια προπόνηση ενισχύει την αντοχή και η αναερόβια την δύναμη και την ταχύτητα. Αυτό δημιουργεί αυξημένες απαιτήσεις στο σώμα, που χρειάζεται να έχει καλύτερη κυκλοφορία αίματος προκειμένου να αντεπεξέλθει σε αυτό το αυξημένο φορτίο. Κι εδώ είναι που μπαίνει στο παιχνίδι η καρδιά.

Βλέποντας τις απαιτήσεις να αυξάνονται, η καρδιά στέλνει περισσότερο αίμα στους μύες. Αυτό αρχικά οδηγεί σε κόπωση. Όταν όμως συνεχίσει κάποιος να παίζει ποδόσφαιρο, τότε και η καρδιά εξασκείται και συνηθίζει πλέον σε αυτές τις απαιτήσεις, στέλνοντας πιο εύκολα το αίμα στους μύες, με την κυκλοφορία του αίματος να βελτιώνεται. Μόνο που δεν βελτιώνεται απλώς όταν κάποιος ασκείται πλέον, αλλά και όταν βρίσκεται σε κατάσταση ηρεμίας. Κοινώς, το πρώτο βήμα έχει ήδη γίνει: Η κυκλοφορία του αίματος έχει βελτιωθεί και άρα έχει βελτιωθεί και το επίπεδο ζωής ενός ανθρώπου.

Το κομμάτι της καρδιάς είναι το σημαντικότερο όλων. Η ειρωνεία της υπόθεσης βέβαια είναι ότι συνήθως ελάχιστοι ασκούμενοι το σκέφτονται, αφού στέκονται στην εξωτερική εμφάνιση και την εικόνα του σώματός τους μετά την γυμναστική.

Η φύση του αθλήματος επιτάσσει στους αθλητές/ασκούμενους να κάνουν κινήσεις που ασκούν πίεση στο σώμα τους. Οι απότομες αλλαγές κατεύθυνσης, οι εκρηκτικές κινήσεις, τα σπριντ, ακόμα και καταστάσεις όπως ένα σουτ ή μία πάσα γυμνάζουν τους μύες, δυναμώνουν τους συνδέσμους και – βάσει ερευνών – αυξάνουν την οστική πυκνότητα, κάνοντας πιο δυνατό το σώμα.

Κάθε εκρηκτική – ή απλώς γρήγορη – κίνηση μέσα στο γήπεδο υποχρεώνει τον μυ να δράσει και τους συνδέσμους και τα οστά να αντέξουν αυτή την πίεση. Αυτό όμως γίνεται σε όλη την διάρκεια του παιχνιδιού. Οι συνεχείς επαναλήψεις λοιπόν δυναμώνουν τους μύες που συμμετέχουν, αλλά και τους συνδέσμους και τα οστά που πρέπει να αντέξουν αυτό το φορτίο. Το ακόμα καλύτερο βέβαια είναι ότι μέσα σε ένα γήπεδο χρειάζεται να κάνεις κινήσεις που δεν κάνεις συνήθως στην καθημερινότητά σου και σίγουρα δεν κάνεις στο γυμναστήριο, όπως οι γρήγορες αλλαγές κατεύθυνσης. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να γυμνάζονται υπό διαφορετικές γωνίες κάποιοι μύες, αλλά και να ενεργοποιούνται άλλοι μύες, που δεν μπορούν να ενεργοποιηθούν σε ένα απλό μηχάνημα γυμναστικής.

Όλα αυτά τα διαφορετικά φορτία που ασκούνται λοιπόν σε όλο το μυϊκό σύστημα, οδηγούν στην εκγύμνασή του, δηλαδή στην ενδυνάμωσή του. Ένας δυνατός μυς σημαίνει ότι θα αργήσει να ατονίσει όσο μεγαλώνουμε σε ηλικία, ενώ οι δυνατοί σύνδεσμοι και τα δυνατά οστά εξασφαλίζουν ότι στο μέλλον θα είναι πιο δύσκολο για κάποιον να τραυματιστεί ή να υποστεί κάποιο κάταγμα.

Έχουμε και λέμε: Η λειτουργία του καρδιαγγειακού συστήματος βελτιώνεται. Οι μύες γυμνάζονται. Οι σύνδεσμοι δυναμώνουν. Τα οστά αποκτούν καλύτερη πυκνότητα. Ο αθλητής/ασκούμενος αποκτάει καλύτερη ισορροπία. Υπάρχει και ο τομέας της ψυχολογίας που πάντα παίζει ρόλο και αυτός ξεκάθαρα βελτιώνεται. Χρειάζεται κανείς κάποιο άλλο επιχείρημα;