Ο Γιάννης Αντετοκούνμπο αποκαλύπτει: Αυτό ήταν το «κλικ» για να παίξω μπασκετ!
Τι χρειάζεται κάποιος να γίνει απλώς ένας πρωταθλητής ή ακόμα και να φτάσει στα ψηλότερα σκαλιά του παγκόσμιου αθλητισμού; Ένα «κλικ» που θα του αλλάξει τη νοοτροπία. Να τον ξυπνήσει και να του δώσει θάρρος και δύναμη να βγάλει το ταλέντο που κρύβει. Μια προσπάθεια που δεν είναι εύκολη!
Ηταν Σεπτέμβριος του 2007, όταν ο Γιάννης Αντετοκούνμπο καθόταν μαζί με τα αδέλφια του και τον πατέρα του μπροστά στην τηλεόραση, για να παρακολουθήσει τον ημιτελικό του Μουντομπάσκετ μεταξύ της Ελλάδας και των ΗΠΑ, στο σαλόνι του διαμερίσματος που έμεναν στα Σεπόλια.
Τότε ο Αντετοκούνμπο ήταν πολύ μικρός, 12 ετών, και δεν σκεφτόταν το μπάσκετ. Δεν του άρεσε καν, όπως έλεγε. Ηθελε να γίνει ποδοσφαιριστής και να μοιάσει στον Τιερί Ανρί.
Τι έγινε τότε; Τι άλλαξε τον μικρό Γιάννη; Αυτή η αποκάλυψη ήρθε μέσα ένα εξαιρετικό ντοκιμαντέρ στο podcast του κορυφαίου ρεπόρτερ του NBA, Αντριαν Βονιαρόφσκι, διαρκείας περίπου δύο ωρών (το ντοκιμαντέρ υπάρχει στο Spotify με τον τίτλο «The Woj Pod»)!
Ο Αντετοκούνμπο εξομολογήθηκε στη συνέντευξη πως δεν του άρεσε το μπάσκετ αλλά σε εκείνον τον αγώνα βλέποντας τον Σχορτσιανίτη να κάνει… κομμάτια την άμυνα των ΗΠΑ, στον αλησμόνητο ημιτελικό στη Σαϊτάμα, τον έκανε να γυρίσει και να πει στον αδελφό του: «Αυτό μπορούμε να το κάνουμε κι εμείς».
Ετσι, λίγο μετά, στα 12 του χρόνια άρχισε να παίζει μπάσκετ. Μέχρι τα 15 του, ωστόσο, δεν είχε καθημερινή επαφή με το άθλημα.
Ο Αντετοκούνμπο εκείνη την περίοδο ήταν μέλος μιας οικογένειας που ήταν παράνομοι μετανάστες από τη Νιγηρία. Έπαιζε σε μία ομάδα δεύτερης κατηγορίας, που δεν μπορεί να χαρακτηριστεί και απολύτως επαγγελματική και παράλληλα δούλευε! «Τα πρώτα τρία χρόνια δεν πήγαινα καθημερινά για προπονήσεις. Βοηθούσα την οικογένειά μου. Μετά τα 15, αφού πήγαινα στο σχολείο, κατέβαινα καθημερινά για προπόνηση. Επρεπε να πάρω δύο συρμούς του μετρό, λεωφορείο και να περπατήσω. Χρειαζόμασταν με τα αδέλφια μου 1,5 ώρα να πάμε και άλλη τόση μέσα στη νύχτα», είπε ο Αντετοκούνμπο.
Όμως η τύχη του είχε ήδη χαμογελάσει χωρίς να το γνωρίζει. Ο Γιώργος Δημητρόπουλος, ο οποίος συνεργαζόταν εκείνη την περίοδο με τον Αλεξ Σαράτση, το 2012 είχε λάβει ένα μέιλ από έναν μάνατζερ από το Ισραήλ. Ο Γιαρόν Αρμπελ, που εδρεύει στο Τελ Αβίβ και εργάζεται για τους Νιου Ορλεανς Χόρνετς, μόλις είχε δει κάποια βίντεο στο Youtube για τον Αντετοκούνμπο και έστειλε το μέιλ στον Δημητρόπουλο, για έναν 17χρονο, τότε, με μακριά χέρια, που έπαιζε πλέι μέικερ. Τον ρώτησε αν τον γνωρίζει κανείς και η απάντηση του Δημητρόπουλου ήταν αρνητική!
Όλα τα υπόλοιπα θυμίζουν παραμύθι!
Όπως ήταν αναμενόμενο οι μάνατζερ εντόπισαν την οικογένεια. Αρχική πρόθεση ήταν να δουν τον αδελφό του, Θανάση, αλλά επειδή είχε ήδη μάνατζερ, τους προέτρεψε να ασχοληθούν με τον αδελφό του. Σύντομα κατάλαβαν πόσο άξιζε αυτή την ευκαιρία. Μια ευκαιρία που θα άλλαζε και τη δική τους προοπτική.
«Είχαμε πάει για φαγητό. Εφαγε ένα μπέργκερ και ήπιε κόκα κόλα. Είδαμε τις προοπτικές που έχει και του είπαμε πως σε ένα χρόνο μπορεί να είναι στο draft του NBA», ανέφερε ο μάνατζέρ του. Η αντίδραση του Αντετοκούνμπο ήταν να πει ένα «ΟΚ», δείγμα πως δεν τους… πολυπίστευε. Του φάνηκε αδιανόητο να μπει μέσα σε μία σεζόν στο NBA.
Για τον Αντετοκούνμπο το 2012 φάνταζε όνειρο να παίξει στο NBA και, τελικά, επτά χρόνια μετά σαρώνει τα βραβεία .
Σύντομα όμως συνειδητοποίησε πως τα πράγματα ήταν σοβαρά. Μάνατζερ από το NBA, όπως οι Ντάνι Εϊντζ, Ντάνι Φέρι κ.α., έφτασαν στην Ελλάδα για να δουν για ποιον λόγο γίνεται ντόρος για ένα μικρό παιδί που δεν παίζει καν σε τοπ επίπεδο στην Ελλάδα. Κι αυτοί είδαν τις προοπτικές για κάτι καλό στο μέλλον και έτσι όλα ξεκίνησαν.
Η ομάδα που έδειξε το μεγαλύτερο ενδιαφέρον ήταν η Ατλάντα Χοκς, που θα μπορούσε να είναι αυτή με την οποία θα αγωνιζόταν, αν δεν τον «έκλεβαν» τελικά οι Μπακς στο ντραφτ. Ο Αντετοκούνμπο κλήθηκε να πάει σε καμπ στην Ιταλία και τη Γαλλία, όπου θα τον έβλεπαν περισσότερα μάτια από το ΝΒΑ, λίγους μήνες πριν από το ντραφτ. Κι εκεί το ενδιαφέρον αυξήθηκε.
Ο Αντετοκούνμπο έκανε το μεγάλο ταξίδι για τις ΗΠΑ. Πρώτη φορά μακριά από το σπίτι του, χωρίς τους γονείς του. Η μητέρα του δεν ήθελε να πάει μόνος του, αλλά λόγω των προβλημάτων με τα χαρτιά τους, υπήρξαν αρκετά εμπόδια. Ταξίδεψε μαζί με τον αδελφό του, Θανάση, αν και ο ίδιος δεν ήθελε να πάει χωρίς την οικογένειά του.
«Υπήρχαν πολλά εμπόδια για να έρθει στις ΗΠΑ. Ακόμη και όταν τον ανακαλύψαμε, σκεφτήκαμε πως όσο ταλέντο κι αν έχει, το ότι δεν είχε χαρτιά θα μας δημιουργούσε περισσότερους πονοκεφάλους και χρονοβόρες διαδικασίες. Όμως άξιζε τον κόπο και θέλαμε να προχωρήσουμε», ανέφερε ο Σαράτσης.
Πριν πάει όμως στη Νέα Υόρκη για το ντραφτ, έπρεπε να κάνει μία στάση στην Ατλάντα. Εκεί, ο GM των Χοκς, Ντάνι Φέρι, και ο τότε προπονητής της ομάδας, Μάικ Μπουντενλχόζερ (που τώρα είναι προπονητής του στους Μπακς), ήρθαν σε επαφή μαζί του.
Το ταξίδι έγινε κάτω από άκρα μυστικότητα, καθώς δεν ήθελε καμία πλευρά να μαθευτεί. Και επαναλάμβαναν στον Γιάννη και τον Θανάση πως δεν πρέπει να ανεβάσουν απολύτως τίποτα στα σόσιαλ. Ο λόγος ήταν πως αρκετές ομάδες είχαν μάθει πλέον γι’ αυτόν (ήταν ο παίκτης-«μυστήριο» μέχρι και δύο εβδομάδες πριν από το ντραφτ, καθώς λίγα γνώριζαν γι’ αυτόν). Και οι δύο μάνατζέρ του κρατούσαν αποστάσεις από πολλές ομάδες, καθώς ήθελαν να τον βάλουν σε μία ομάδα με ένα περιβάλλον που θα άρμοζε σε ένα παιδί που έφευγε για πρώτη φορά από το σπίτι του.
«Πήγαμε στην Ατλάντα και επισκέφθηκα τις εγκαταστάσεις των Χοκς. Εκεί με υποδέχθηκε ο Φέρι και έπαθα πλάκα με το γήπεδο που έπαιζαν. Δεν μπορούσα να πιστέψω ότι μια μέρα θα παίζω σε τέτοια γήπεδα. Ζήτησα να κάνω προπόνηση και με άφησαν. Έκανα για δύο ώρες και μετά πήγα να φύγω, αλλά μου είπαν ότι μπορώ να κάνω ντους στα αποδυτήρια. Επαθα σοκ! Μου έδωσαν και μία βαλίτσα με παπούτσια και κάλτσες. Τότε είπα στον Αλεξ πως θα τα πάρω. Και μου απάντησε ότι μου τα είχαν κάνει δώρο! Δεν το περίμενα όλο αυτό», είπε, ενθυμούμενος με ενθουσιασμό εκείνες τις ημέρες ο Αντετοκούνμπο.
Ο Σαράτσης επιβεβαίωσε πως οι άνθρωποι στην Ατλάντα είχαν ρίξει όλο το βάρος πάνω του και ήθελαν να είναι ο πρώτος παίκτης που θα επέλεγαν στο ντραφτ.
Πίστευα ότι θα παίξω στην Ατλάντα
Την ημέρα που έφτασε στην Ατλάντα, μετά την ξενάγηση στις εγκαταστάσεις ακολούθησε ένα δείπνο στο σπίτι του Φέρι με την οικογένειά του όπου ο Αντετοκούνμπο ένοιωσε πολύ φιλικά. Είδε πως υπάρχει πράγματι μεγάλο ενδιαφέρον για να τον πάρουν στους Χοκς και ο ίδιος είχε αρχίσει ήδη να σκέφτεται το μέλλον του εκεί.
«Οταν πήγα στο σπίτι του Φέρι, είδα πως ήταν σε ένα προάστιο με μεγάλους δρόμους και έπαθα σοκ. Στο σπίτι του, μόλις άνοιξε η πόρτα κοίταζα άφωνος. Είχαν μπουφέ για το φαγητό και τον ρώτησα: Αν δουλέψω σκληρά μπορώ να τα αποκτήσω όλα αυτά; Η απάντηση που μου έδωσε ήταν πως “ναι”. Κι εκεί του είπα ότι του υπόσχομαι ότι θα δουλέψω όσο πιο σκληρά μπορώ κάθε μέρα», συνέχισε ο Γιάννης.
«Ελεγα στον Θανάση πως θα πάρουμε εδώ σπίτι, θα πάρω ένα αυτοκίνητο… Εκανα σχέδια», ανέφερε και μετά ακολούθησε το ταξίδι στη Νέα Υόρκη, με το μυαλό του να είναι ήδη στην Ατλάντα.
Η εμπειρία της Νέας Υόρκης και το «κλέψιμο» των Μπακς στο ντραφτ
Οταν έφτασε στη Νέα Υόρκη ο Αντετοκούνμπο είχε ενθουσιαστεί τρελά. «Ηταν η πρώτη φορά σε μία άλλη πόλη και μάλιστα τη Νέα Υόρκη. Με τον Θανάση χοροπηδούσαμε στα κρεβάτια από τον ενθουσιασμό μας. Για το ντραφτ όμως δεν είχα κοστούμι. Θα πήγαινα με ένα t-shirt. Δεν ήξερα ότι έχει dress code. Δεν ήξερα τίποτα για το NBA. Ούτε καν τον κομισσάριο. Στην πορεία μάθαινα πράγματα. Πήγαμε από κάτω και δοκιμάσαμε μερικά κοστούμια και κατέληξα σε αυτό που έβαλα», εκμυστηρεύτηκε.
Οταν πήγε στο στάδιο όπου έγινε η βραδιά του ντραφτ το 2013, ήταν εξίσου ψαρωμένος. Τότε, το Νο1 του ντραφτ άνηκε στο Κλίβελαντ, το οποίο είχε επιλέξει τον Αντονι Μπένετ. «Νόμιζα ότι αυτό ήταν όλο, αλλά ο Αλεξ μου είπε πως έχουμε πολύ δρόμο ακόμη».
Ο Σαράτσης ήθελε να μην τον επιλέξουν οι περισσότερες ομάδες. Είχε μάλιστα και τσακωμούς με ορισμένους GM όπως ο Σαμ Πρέστι της Οκλαχόμα, καθώς δεν τους έδινε στοιχεία που του ζητούσαν για τον Greek Freak. Αυτός ήθελε να καταλήξει στην Ατλάντα, ή σε μία ομάδα με αντίστοιχο, «οικογενειακό» περιβάλλον, που θα τον έκανε να αισθάνεται άνετα στην προσαρμογή του στο NBA. Λίγες ώρες πριν ωστόσο, η Ατλάντα φάνηκε να κάνει πίσω, καθώς τότε είχε εξαιρετική ομάδα και ήθελαν να κάνουν πρωταθλητισμό, παίρνοντας έναν παίκτη έτοιμο να μπει στο NBA. Αυτό σήμαινε πως θα πήγαιναν για τον Ντένις Σρούντερ και αν ήταν ακόμη ελεύθερος ο Αντετοκούνμπο, θα τον επέλεγαν στο επόμενο πικ. Ηδη όμως υπήρχε παρασκηνιακό ενδιαφέρον από τους Μιλγουόκι Μπακς…
Οι Χοκς επέλεγαν στο Νο17 και το Νο18 του ντραφτ. Καθώς περνούσαν τα πρώτα ονόματα, ο Σαράτσης δεν ανησυχούσε. Πρώτο «τεστ» ήταν η Οκλαχόμα στο Νο12 που θα μπορούσε να τον «κλέψει», ωστόσο επέλεξε τον Στίβεν Ανταμς. Στο Νο13 ήταν το Ντάλας που επίσης ενδιαφερόταν. Τελικά πήγε στη λύση του Κέλι Ολίνικ, τον οποίο έστειλε τελικά στους Σέλτικς με ανταλλαγή. Στο Νο14 πήγε η Γιούτα και ακολουθούσε στο Νο15 το Μιλγουόκι.
Εκεί ήταν που ακούστηκε το όνομά του από τον Ντέιβιντ Στερν, ο οποίος… πάσχισε να πει το επίθετο του Αντετοκούνμπο, αλλά το πέτυχε με τη μία, στην τελευταία του βραδιά ως κομισσάριος σε draft. Οι Μιλγουόκι Μπακς μόλις είχαν «κλέψει» τον Αντετοκούνμπο, κάτι που αποδείχθηκε ως η κίνηση που θα άλλαζε τη μοίρα μιας πολύ κακής ομάδας εκείνη την περίοδο.
«Νομίζω πως το μυστικό που οι Μπακς πήραν τον Γιάννη είναι το ότι κινήθηκαν αθόρυβα. Κανείς δεν τους περίμενε και ήταν ο Τζον Χάμοντ που αποφάσισε να κάνει την κίνηση», εκμυστηρεύθηκε ο Σαράτσης, που είχε το Μιλγουόκι στη λίστα με τους υποψήφιους προορισμούς για τον Greek Freak.
Οι πιο ωραίες στιγμές της ζωής μου
Οσον αφορά την εμπειρία της Νέας Υόρκης, ήταν κάτι πρωτόγνωρο για τον Αντετοκούνμπο.
«Πηγαίνοντας στη Νέα Υόρκη ήθελα να τραβήξω όσο το δυνατόν περισσότερες φωτογραφίες για να τις δείξω στην οικογένειά μου. Ήταν από τις πιο ευτυχισμένες ημέρες της ζωής μου. Γιατί ήμουν έξω εκεί μόνος μου και τα κατάφερα. Κατάφερα να μπω στο NBA. Ο λόγος που ήθελα να πετύχω ήταν οικονομικός. Για να βοηθήσω την οικογένειά μου. Και είμαι περήφανος για όσα κατάφερα, αλλά και γιατί κατάφερα να επιβιώσω εκείνες τις ημέρες», λέει στο ντοκιμαντέρ ο Αντετοκούνμπο, που επτά χρόνια μετά μετρά 2 τίτλους MVP, 4 συμμετοχές σε All Star Game, έναν τίτλο καλύτερου αμυντικού της χρονιάς, έναν τίτλο του πιο βελτιωμένου παίκτη της χρονιάς και πλέον κυνηγά και το δαχτυλίδι του πρωταθλητή.
