fbpx

Τι πραγματικά σημαίνει ιστιοπλοΐα – Η πίκρα του πρωταθλητισμού και η ομορφιά του αρμενίσματος

Τι πραγματικά σημαίνει ιστιοπλοΐα – Η πίκρα του πρωταθλητισμού και η ομορφιά του αρμενίσματος

Θα έπρεπε να ήμασταν η κυρίαρχη χώρα στην ιστιοπλοία, κάτι όπως η Ισπανία και η Ιταλία στο Motogp, η Γερμανία και η Ιταλία στην F1. Δεν λέω η χώρα μας έχει αρκετές και μεγάλες επιτυχίες στην ιστιοπλοία, όμως είναι πολύ λίγες για το ιστιοπλοϊκό μέγεθος της Ελλάδας.

 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ: 8 καλοί λόγοι για να αρχίσεις ιστιοπλοΐα ανοικτής θαλάσσης

 

Γιατί συμβαίνει αυτό, σε μια χώρα με τεράστια ναυτική και ιστιοπλοϊκή παράδοση; Την απάντηση δίνει άρθρο που δημοσιεύθηκε στο enalionoffshore.gr  και την απεικονίζει σε λίγες λέξεις: «να πεθάνει η κατσίκα του γείτονα»!  Και όχι του γείτονα του ξένου, αλλά του γείτονα του Έλληνα!

Διαβάστε το:

Για μία ακόμα φορά το μεγάλο φιλοσοφικό ερώτημα ‘Ποιός είναι πραγματικός ιστιοπλόος’ κυριάρχησε στα social media με παλιούς, νέους, αλλά και κατά φαντασίαν ιστιοπλόους να κονταροχτυπιούνται στα σχόλια για το ποιός αξίζει τελικά αυτόν τον τίτλο. Και ως είθισται σε αυτές τις περιπτώσεις, όσο πιο αρχάριος ή ανίδεος είναι κανείς, τόσο πιο βαρύγδουπα και τα σχόλια προκειμένου να δημιουργηθούν οι εντυπώσεις που εν τέλει θα κερδίσουν τον θαυμασμό του κοινού.

 

Κάπου εκεί στη συζήτηση μπερδεύτηκε η ανοιχτή θάλασσα με τις ολυμπιακές κατηγορίες, ενώ η ανάγκη για εθνική υπερηφάνεια δημιούργησε τα δικά της ‘στοιχεία’ που παρουσιάστηκαν σαν να πρόκειται για νόμους της φύσης και παγκόσμιες σταθερές.

Κι αν έτυχε και τη συζήτηση παρακολουθούσε και κάποιος εκτός του χώρου, τότε σίγουρα αυτό που θα αποκόμισε είναι πως η ιστιοπλοΐα είναι κάτι τόσο περίπλοκο και δυσνόητο που απευθύνεται σε μία συγκεκριμένη ελίτ, η οποία κατέχει κατ’ αποκλειστικότητα τη γνώση του κόσμου.

Τί είναι όμως η ιστιοπλοΐα; “Η τέχνη του αρμενίσματος στο νερό (σε θάλασσα ή σε λίμνη) χρησιμοποιώντας ως αποκλειστική ή κύρια πηγή ενέργειας τον άνεμο” διαβάζουμε ως ορισμό στην wikipedia, ενώ πουθενά δεν υπάρχει ο όρος πραγματική ή ψεύτικη.

Η ιστιοπλοΐα μπορεί να είναι πολλά πράγματα. Είναι χόμπυ, είναι άθλημα, κι όπως σε κάθε άθλημα υπάρχουν ερασιτέχνες και επαγγελματίες αθλητές, είναι τρόπος ζωής.

Το πώς επιλέγει κανείς να την απολαύσει, το αν ή όχι θα αποφασίσει να ασχοληθεί σε επίπεδο επαγγελματικού αθλητισμού είναι μία προσωπική απόφαση κι εξαρτάται από χιλιάδες διαφορετικούς λόγους. Κάποιοι μπορεί να ήθελαν να κάνουν αυτό που λέμε ‘ένα βήμα παραπάνω’, να μη βρήκαν όμως τη στήριξη που περίμεναν από τους ομίλους τους. Γιατί κακά τα ψέμματα, χωρίς τη στήριξη των ομίλων και λοιπών φορέων κάτι τέτοιο είναι έως και ακατόρθωτο τις περισσότερες φορές και δεν είναι καθόλου τυχαίο που οι ελληνικές επαγγελματικές ομάδες είναι σχεδόν ανύπαρκτες, αφού είναι ελάχιστοι αυτοί που τελικά τα κατάφεραν ενώ το μόνο σίγουρο είναι ότι κάπου αλλού τρέχουν και όχι εδώ. Γιατί άραγε; Δυστυχώς, η πορεία προς τον πρωταθλητισμό είναι σε μεγάλο μέρος ένα μοναχικό ταξίδι, ειδικά όσον αφορά τη χώρα μας όπου τη ρήση ‘να πεθάνει η κατσίκα του γείτονα’ κάποιοι επιμένουν να την έχουν για σημαία.

 

 

Κάποιοι άλλοι πάλι επιλέγουν να ασχοληθούν με αυτό που ονομάζουμε αγωνιστική ιστιοπλοΐα σε πιο ερασιτεχνικό επίπεδο. Τους αρέσει το άθλημα, τους αρέσει ο ανταγωνισμός, η αγωνία του ποιός ήρθε πρώτος, ωστόσο δεν θέλουν, δεν μπορούν ή δεν τους ενδιαφέρει να μπουν στο λούκι του πρωταθλητισμού. Στηρίζουν τους ομίλους με τη συμμετοχή τους στους αγώνες, το άθλημα με την παρουσία τους κι ένα σωρό επαγγέλματα άλλα που εμπλέκονται γύρω από αυτό. Κυρίως περνάνε καλά κάνοντας αυτό που τους αρέσει.

Άλλοι πάλι δεν θέλουν καν να ασχοληθούν με τους αγώνες. Τους αρέσει να κάνουν ιστιοπλοΐα κατά τους θερινούς μήνες, δεν τους νοιάζει αν τα πανιά τους είναι τριμαρισμένα σωστά, θα βάλουν μηχανή αν χρειαστεί ή ακόμα και αν δεν χρειαστεί και θα γυρίσουν ένα σωρό νησιά. Αγαπάνε να απολαμβάνουν τον ήλιο και τη θάλασσα, την περιπέτεια όπως αυτοί την αντιλαμβάνονται και όπως αυτοί επιλέγουν να τη ζήσουν και δίνουν ένα σωρό λεφτά είτε για την απόκτηση δικού τους σκάφους είτε για ενοικιάση σε ένα από τα πολλά πρακτορεία.

Ποιός μπορεί να κατηγορήσει κάποιον αν θα επιλέξει να κάνει το ένα ή το άλλο; Ποιός και πώς νομίζει ότι μπορεί να ορίσει τον εαυτό του αρχηγό που θα πεί αυτός στους άλλους τί να κάνουν;

Μόνο κάποιος που δεν μπορεί να αντιληφθεί τα οφέλη για την ιστιοπλοΐα στο σύνολό της από την οποιαδήποτε ενασχόληση με αυτήν.

Και ως γνωστόν οι μαρίνες δεν φτιάχνονται γι’ αυτούς που τρέχουν αγώνες.