fbpx

Η μαγεία της μοτοσικλέτας τελικά έχει ηλικία ή χαρακτήρα; Δύσκολή η εξίσωση!

Η μαγεία της μοτοσικλέτας τελικά έχει ηλικία ή χαρακτήρα; Δύσκολή η εξίσωση!

Όταν καβάλησες για πρώτη φορά το ποδήλατο που σου πήραν δωράκι οι γονείς,   σίγουρα κάτι έγινε στο μυαλό σου. Τότε σίγουρα δεν κατάλαβες τι είναι. Ήταν κάτι ενστικτώδες! Ήταν κάτι, ένα συναίσθημα, μια πρόκληση, ένα έναυσμα, κάτι που όμως χρόνια μετά, απλώς δεν το θυμάσαι!

Μπορεί όμως να θυμάσαι σαν όνειρο, την στιγμή που αντίκρισες εκείνον το γείτονα τον μηχανόβιο με σένα πάνω στο ποδηλατάκι σου να προσπαθείς να μιμηθείς τη γκαζιά που έδινε στο εργαλείο του…. όταν έφευγε από το σπίτι!

 

ΔΙΑΒΑΣΕ ΑΚΟΜΑ: Τι τύπος μοτοσικλετιστή ή μηχανόβιου είσαι; Μάθε την απάντηση!

 

Όπως και να έχει μηχανόβιος ή μοτοσικλετιστής αν θέλετε, δεν έγινες ξαφνικά έτσι γιατί απλώς είδες μια μηχανή και πήγες και την αγόρασες. Κάπως έτσι γίνονται δικυκλιστές, οι σκουτεράδες που θέλουν το δίκυκλο για να αποφύγουν το μποτιλιάρισμα αλλά δεν γίνονται μοτοσικλετιστές!

Οι μοτοσικλετιστές ή οι μηχανόβιοι αν θέλετε, το έχουν από μικρά παιδιά, έχουν το …μικρόβιο που λένε τόσο που με την πρώτη ευκαιρία, μόλις μεγαλώσουν, παίρνουν το πρώτο τους μηχανάκι!!!

Και πάντα το πρώτο μηχανάκι φαντάζει μηχανάρα!

Είναι το πρώτο μηχανάκι που σε όλους τους μηχανόβιους μένει για πάντα χαραγμένο στη μνήμη τους! Είναι σαν την πρώτη αγάπη! Είναι η πρώτη αγάπη!

Και σαν νέος το τερματίζεις, κάνεις σούζες, κάνεις σφήνες, κάνεις πολλά!

Όμως ο χρόνος περνάει και όπως μεγαλώνεις αλλάζεις χαρακτήρα και μηχανές. Από το μηχανάκι, περνάς σε μεγαλύτερο και στο τέλος στη μηχανή τη φτιαγμένη την όμορφη που την γουστάρεις τρελά, τόσο που φτάνεις να πεις στη γκόμενα που γουστάρεις, αλλά δεν ανεβαίνει σε μηχανές, να πάρει ταξί η το λεωφορείο!

Τα χρόνια περνάνε και εσύ αρχίζεις να κόβεις ταχύτητα και να αλλάζεις τρόπο οδήγησης. Όχι δραματικά, απλά πιο συνετά κάτι που όμως ξεχνάς στην πρώτη πρόκληση και τις δίνεις έτσι για το γόητρο, για τη μαγκιά, για την αδρεναλίνη!

Και όλα αλλάζουν όταν έρθει η οικογένεια. Βλέπεις το σπλάχνο σου και κάτι γίνεται στο μυαλό σου! Μπορεί με τη δικιά σου να κάνατε ένα τσούρμο τρέλες με εκείνη γαντζωμένη πάνω σου να εμπιστεύεται στους χειρισμούς, στην ταχύτητα να εμπιστεύεται την οδήγηση σου! Όμως τώρα που έχεις και παιδί;

Σίγουρα δεν είσαι ο πρώτος ούτε ο τελευταίος που ξεκαβάλλησες. Που πούλησες το «μωρό» σου με πόνο ψυχής. Που έβαλες μπροστά την οικογένεια θεωρώντας ότι είσαι πιο ασφαλής κινούμενος με το αυτοκίνητο. Ότι το παιδί σου δεν θα μείνει χωρίς πατέρα!

Και πέρασαν μερικά …λίγα χρόνια. Χρόνια στέρησης και ταλαιπωρίας. Να πηγαίνετε εκδρομή με το αυτοκίνητο και εσύ να λιώνεις βλέποντας παρέες μηχανόβιων να σε προσπερνούν…

Μόλις το παιδί σου περπάτησε, αποφάσισες να ξανακάνεις το μεγάλο βήμα και βρέθηκες με ένα νέο «μωρό»!

Αυτή τη φορά όμως η οδήγηση σου έγινε συντηρητική, ειδικά όταν πηγαίνεις κάπου με τη δικιά σου. Όταν όμως είσαι μόνος, ξεδίνεις!

Όταν είσαι μόνος, παίζεις ακόμα και με τον οδηγό του αυτοκίνητου που ενώ τρέχετε με 140χλμ στον αυτοκινητόδρομο βιάζεται να προσπεράσει το …αργό μηχανάκι…. Και εσύ ιπποτικά τον αφήνεις μέχρι να …κατεβάσεις μια και στα επόμενα δευτερόλεπτα να τον προσπεράσεις και να …εξαφανιστείς από το οπτικό του πεδίο!

Όταν είσαι μόνος γουστάρεις και κάποιες τυχαίες ψιλοκόντρες με άλλους μηχανόβιους ίσως και πολύ νεώτερους από σένα!

Τις δίνεις με απλά λόγια όταν λάχει και για κάποιο λόγο! Μετά οδηγάς ήρεμα και χαλαρά!!!

Η αλήθεια είναι ότι μοτοσικλέτα δεν είναι μόνο τα γκάζια και οι κόντρες. Είναι τα ταξίδια, είναι τα τοπία, είναι η ελευθερία που σου δίνει η μηχανή!

Είναι αυτά που χάρηκες όταν ήσουν εργένης και είναι και οι αναμνήσεις με τη γυναίκα σου συνεπιβάτη!

Είναι πολλά και είναι τρόπος ζωής.

Ένας τρόπος μίας ολόκληρης ζωής! Μία μαγεία που δεν χάνεται ποτέ!!!

Το άρθρο έγραψε ο Κώστας Μπούρης