Η πικρή αλήθεια για τους ντιλιβεράδες έχει δύο όψεις
Είναι ομολογουμένως ένα από τα δυσκολότερα επαγγέλματα. Με κάθε καιρό, με ένα μικρό μηχανάκι (παπί ή σκούτερ) που είναι και ασύμμετρα πισώβαρο τις περισσότερες φορές (λόγω του κουτιού που σε πολλές περιπτώσεις ξεπερνάει και τα όρια ασφαλείας) οι ντιλιβεράδες βγάζουν ένα δύσκολο μεροκάματο.
ΔΙΑΒΑΣΕ ΑΚΟΜΑ: «Φλάς; Ποιο φλας; Έβγαλες φλας;» με θύματα κυρίως τους μοτοσικλετιστές!
Δεν είναι λίγα και τα ατυχήματα. Δεν δεν είναι λίγα και τα δυστυχήματα, αφού ο κλάδος έχει θρηνήσει νεκρούς.
Το θέμα δύσκολο και οι εργασιακές συνθήκες σε πολλές περιπτώσεις αφόρητες. Οι ντιλιβεράδες κατηγορούν τα αφεντικά και δεν έχουν άδικο, όμως όπως λέει και ένα παλιό ρητό «μονός καυγάς δεν γίνεται»!
Τα αφεντικά, οι ιδιοκτήτες των καταστημάτων δηλαδή σίγουρα δεν είναι όλοι καλοί εργοδότες. Όμως σίγουρα όλοι οι ντιλιβεράδες δεν είναι καθόλα σωστοί και προσεκτικοί οδηγοί τόσο για τη δική τους ασφάλεια όσο και των υπόλοιπων ανθρώπων που κυκλοφορούν στους δρόμους.
Στο εργασιακό είναι βέβαιο ότι θα πρέπει να επέμβει η πολιτεία και να θεσμοθετήσει κανόνες αφού το νομικό πλαίσιο είναι ελλιπές, όμως στον δρόμο τι γίνεται;
Όλοι έχουμε γίνει καθημερινά μάρτυρες διαφόρων οδηγικών συμπεριφορών από πολλούς ντιλιβεράδες:
Ντιλιβεράδες οδηγούν χωρίς κράνος ή το φορούν ως …περικεφαλαία. Οδηγούν Χωρίς την απαραίτητη ένδυση για τη δουλειά που κάνουν. Οδηγούν μηχανάκια που έχουνε δει καλύτερες μέρες με αυτοσχέδιες κατασκευές που δυσκολεύουν την οδήγηση επικίνδυνα.
Ντιλιβεράδες που δεν τηρούν σχεδόν ποτέ τον ΚΟΚ. Κάνουν σφήνες με υπερβολική ταχύτητα (που είναι πιο επικίνδυνες για τα συγκεκριμένα μηχανάκια με το κουτί στη σχάρα) και παραβιάζουν κάθε είδους μονόδρομο, κόκκινο ή STOP για να φτάσουν γρήγορα για να παραδώσουν την παραγγελία. Η μόνιμη δικαιολογία είναι έτοιμη ανά πάσα στιγμή και έχει να κάνει με την γρήγορη παράδοση της παραγγελίας … λες και αν πάει δύο ή τρία λεπτά αργότερα θα γίνει κάτι κακό. Κακό όμως πολλές φορές παθαίνει ο ντιλιβεράς όταν εμπλέκονται σε ατύχημα με ένα κανονικά κινούμενο όχημα.
Δυστυχώς σε αυτές τις περιπτώσεις παράβασης του ΚΟΚ το θύμα είναι ο ντιλιβεράς που εκτός από τις σωματικές βλάβες έχει και την ευθύνη του ατυχήματος και σε αυτό δεν φταίει κανένας εργοδότης όσο κακός και αν είναι.
Από την άλλη πολλοί αστυνομικοί βλέπουν αδιάφοροι τον ντιλιβερά να περνάει δίπλα τους χωρίς κράνος ή να παραβιάζει τον ΚΟΚ, αφού εδώ μπαίνει το συναίσθημα που λέει ότι είναι «κρίμα το παιδί που πάει να βγάλει ένα μεροκάματο». Όμως αυτό είναι το λάθος, αυτή η λανθασμένη οπτική μπορεί τις επόμενες μέρες να σκοτώσει το «καημένο το παιδί που πάει να βγάλει μεροκάματο». Φυσικά και τα πρόστιμα είναι βαριά, όμως οι εκείνοι οι αστυνομικοί που σκέφτονται έτσι θα μπορούσαν να προχωρήσουν σε συστάσεις μήπως και ο απερίσκεπτος ντιλιβεράς βάλει μυαλό και καταλάβει ότι διακινδυνεύει τη ζωή του.
Το πρόβλημα της έλλειψης χειρισμού ή μοτοσικλετιστικής παιδείας είναι έντονο σε πολλούς και κυρίως σε ανθρώπους κάποιας ηλικίας που αναγκάστηκαν να πάρουν δίπλωμα για να εργαστούν. Άνθρωποι που επί δεκαετίες έβλεπαν τα μηχανάκια από μακριά, προσπαθούν να εργαστούν σε ένα επάγγελμα που απαιτεί μοτοσικλετιστική δεξιότητα.
Όπως και να έχει η αλήθεια για αυτό το τόσο σοβαρό θέμα δεν είναι μονόπλευρη και καλό θα είναι οι ντιλιβεράδες να κάνουν την αυτοκριτική τους. Το ίδιο θα πρέπει να κάνει και η πολιτεία νομοθετώντας ώστε να καλυτερέψουν οι εργασιακές συνθήκες και εφαρμόζοντας τον ΚΟΚ σε όλες τις περιπτώσεις παραβάσεων!
Φωτο: Google
