fbpx

Κιχώριο: Ένα χρυσωρυχείο φυτικών ινών πολύτιμο για την υγεία σου

Κιχώριο: Ένα χρυσωρυχείο φυτικών ινών πολύτιμο για την υγεία σου

Πολλοί γνωρίζουν το κιχώριο, ένα είδος ραδικιού ως τροφή ή ως υποκατάστατο του καφέ. Στην πραγματικότητα είναι ένα χρυσωρυχείο ινών που είναι σημαντικές για την υγεία μας και την ιατρική. Γι’ αυτό το λόγο μια ομάδα επιστημόνων προσπαθούν να δημιουργήσουν νέες ποικιλίες μέσα από μικρές αλλαγές στο DNA του.

 

ΔΙΑΒΑΣΕ ΑΚΟΜΑ: Να τι μπορούν να κάνουν λίγοι ξηροί καρποί την ημέρα στο βάρος σου!

 

Το κιχώριο καλλιεργείται εδώ και 5.000 χρόνια. Οι αρχαίοι Αιγύπτιοι γνώριζαν από παλιά τις φαρμακευτικές του ιδιότητες. Σήμερα χρησιμοποιείται για την εμπορική παραγωγή ινουλίνης, ενός φυσικού πολυσακχαρίτη, που εξάγεται από τις ρίζες του και μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε προϊόντα διατροφής ως γλυκαντικό ή διατροφική ίνα. Η ινουλίνη λειτουργεί επίσης ως προβιοτικό, που βοηθά το έντερο και το ανοσοποιητικό μας σύστημα.

Ερευνητές στο Πανεπιστήμιο του Βαγκένινγκεν, στην Ολλανδία αναζητούν νέες ωφέλιμες ιδιότητες του φυτού, χάρις στα συστατικά που έχουν οι ρίζες του:

«Πιστεύουμε ότι είναι ένα είδος βιολογικού εργοστασίου, που μπορεί να δημιουργήσει κάθε λογής ενώσεις που συνδέονται άμεσα με την υγεία: φάρμακα, και φυτικές ίνες που είναι ιδανικές για τον άνθρωπο. Το μάθημα που πήραμε από τα κιχώρια αφορά στα τερπένια που βρίσκονται εδώ. Δεν είναι ευρέως γνωστό, αλλά πολλές από αυτές τις οργανικές ενώσεις έχουν φαρμακευτικές ιδιότητες. Εξετάζουμε λοιπόν αν συμβαίνει το ίδιο με τα τερπένια στα κιχώρια και αν μπορούμε να ενισχύσουμε αυτές τις ιδιότητες, αυτά τα τερπένια στις ρίζες» εξηγεί ο Ντερκ Μπος βιοχημικός στο Πανεπιστήμιο του Βαγκένινγκεν, συντονιστής του ευρωπαϊκού πρότζεκτ Chic.

Προς το παρόν μόνο οι φυτικές ίνες εξάγονται. Αντιθέτως, τα τερπένια απομακρύνονται λόγω της πικρής τους γεύσης. Ο στόχος του ευρωπαϊκού ερευνητικού πρότζεκτ Chic είναι να ενισχύσει και να κάνει χρήση όλων αυτών των υγιεινών στοιχείων, αναπτύσσοντας νέες ποικιλίες κιχωρίων με πολύ συγκεκριμένες ιδιότητες. Οι επιστήμονες αναπτύσσουν νέες τεχνικές ανάπτυξης, που βασίζονται σε μικρές αλλαγές στο DNA αυτού του φυτού: «Η ιδέα είναι ότι κάνουμε τροποποιήσεις του γονιδιώματος σ’ αυτά τα φυτά. Μετά διεγείρουμε το φυτό ώστε να βγάζει πρώτα φύλλα και μετά τους ιστούς των ριζών» εξηγεί η Καταρίνα Σανκάρ, ερευνήτρια στο Πανεπιστήμιο του Βαγκένινγκεν.

 

ΠΗΓΗ: Euronews.com