fbpx

Να γιατί εμείς οι Έλληνες ξέρουμε να πίνουμε σωστά!

Να γιατί εμείς οι Έλληνες ξέρουμε να πίνουμε σωστά!

Πάνω από το 60% των Ευρωπαίων από τις χώρες που συμμετείχαν στην έρευνα ανέφεραν ότι έχουν υποστεί τον τελευταίο χρόνο αρνητικές συνέπειες από την κατανάλωση αλκοόλ από τρίτους με το 46% των περιπτώσεων αυτών να αφορούν πρόσωπα τα οποία γνωρίζουν προσωπικά και το 42% αγνώστους.

 

ΔΙΑΒΑΣΕ ΑΚΟΜΑ: 5 tips να έχεις γραμμωμένο σώμα και να πίνεις αλκοόλ!

 

Στην Ελλάδα περισσότεροι από ένας στους 2 ερωτώμενους (54,5.00%,” σε υψηλότερο ποσοστό νεαροί ενήλικες) ανέφεραν ότι τον τελευταίο χρόνο βίωσαν τουλάχιστον ένα αρνητικό περιστατικό που συνδεόταν με την κατανάλωση αλκοόλ από τρίτους.

Η αλήθεια είναι τα ποσοστά των Ελλήνων είναι κατά πολύ χαμηλότερα από των υπόλοιπων Ευρωπαίων. Αυτό δείχνει ότι εμείς οι Έλληνες ξέρουμε να πίνουμε σωστά και αυτό έχει να κάνει με τις συνήθειες μας. Για παράδειγμα στην χώρα μας κυριαρχεί ο μεζές μαζί με το ποτό, αντίθετα με τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Για παράδειγμα όταν πάμε να πιούμε ένα τσιπουράκι δεν θα πιούμε ποτέ ένα, αλλά δεν θα το πιούμε και σκέτο. Πάντα θα υπάρχει μεζές που φτάνει τα όρια του κανονικού γεύματος.

Κάτι παρόμοιο συμβαίνει και με τις μπύρες και τα άλλα ποτά. Η πλειοψηφία των μπαρ προσφέρει μαζί με το ποτό σχετικά μεζεδάκια.

Στην χώρα μας συνήθως δεν βγαίνουμε για να γίνουμε σκνίπα κατεβάζοντας σχεδόν μονοκοπανιά τα ποτά, αλλά βγαίνουμε να διασκεδάσουμε και το ποτό είναι αναπόσπαστο κομμάτι της διασκέδασης.

 

 

Κατά τα άλλα η έρευνα συμπέρανε ότι:

Σε ποσοστά κατά μέσο όρο γύρω στο 20% οι συμμετέχοντες στην πανευρωπαϊκή έρευνα ανέφεραν περιπτώσεις σημαντικών αρνητικών βιωμάτων όπως π.χ. να έχουν υποστεί σωματική βλάβη από μεθυσμένο άτομο να έχουν εμπλακεί σε σοβαρό λεκτικό επεισόδιο να έχουν υπάρξει συνεπιβάτες σε αυτοκίνητο με οδηγό υπό την επήρεια αλκοόλ ή να είχαν οδικό ατύχημα εξ αιτίας του αλκοόλ με τα ποσοστά αυτά να κυμαίνονται μεταξύ περίπου 10% στη Σουηδία Αυστρία και Ουγγαρία και πάνω από 40% στη Λιθουανία. Είναι χαρακτηριστικό ότι, στην Ελλάδα ένα στα 11 άτομα (10″,8.00%,” σε υψηλότερο ποσοστό άνδρες και νεαροί ενήλικες) υπήρξαν τον τελευταίο χρόνο επιβάτες σε όχημα του οποίου ο οδηγός είχε πιει πολύ.

Η πανευρωπαϊκή έρευνα έδειξε επιπλέον ότι κατά μέσο όρο ένας στους 5 ευρωπαίους έχει ζήσει κατά την παιδική ή την εφηβική του ηλικία με κάποιον «βαρύ πότη» στο νοικοκυριό με τους μισούς εξ αυτών να αναφέρουν ότι το γεγονός αυτό τούς έχει επηρεάσει αρνητικά σε μεγάλο βαθμό. Τα υψηλότερα ποσοστά παρατηρήθηκαν στις χώρες της Βαλτικής (άνω του 30%) και τα χαμηλότερα στην Ιταλία και την Ισπανία. Στην Ελλάδα σχεδόν ένας στους 4 (23″,”3%) ανέφερε ότι έζησε ως παιδί ή έφηβος με κάποιον που έπινε υπερβολικά ∙ εξ’ αυτών σχεδόν δύο στους 3 (ή 14″,”8% του δείγματος) ανέφεραν ότι η ζωή τους έχει επηρεαστεί από το γεγονός αυτό.

 

 

Τα οινοπνευματώδη απαιτούν ειδικούς περιορισμούς

Στη μεγάλη πλειονότητά τους οι συμμετέχοντες στην πανευρωπαϊκή έρευνα υποστήριξαν την άποψη ότι η πρόληψη (ενημέρωση και η εκπαίδευση του πληθυσμού) καθώς και οι οδικοί έλεγχοι με τη χρήση αλκοτέστ αποτελούν τις αποτελεσματικότερες πολιτικές για τον περιορισμό της βλάβης από το αλκοόλ. Ένα επίσης υψηλό ποσοστό πολιτών αποδέχθηκε την άποψη ότι τα οινοπνευματώδη δεν αποτελούν προϊόν όπως τα άλλα προϊόντα που κυκλοφορούν στην αγορά και ότι η κυκλοφορία τους και η πρόσβαση του πληθυσμού σε αυτά θα πρέπει να διέπεται από ειδικούς περιορισμούς. Σε υψηλό επίσης ποσοστό οι συμμετέχοντες στην πανευρωπαϊκή έρευνα θεωρούν ότι είναι η Πολιτεία που έχει κυρίως την ευθύνη να προστατεύσει τον πληθυσμό από τις βλαβερές συνέπειες του αλκοόλ.

Οι απόψεις των συμμετεχόντων στην έρευνα διίστανται ωστόσο για το αν θα πρέπει να υπάρχουν αυστηρότεροι περιορισμοί στη διάθεση του αλκοόλ ή για το αν πρέπει να υπάρχει πολιτική για τις τιμές του αλκοόλ με σκοπό την πρόληψη της βλάβης. Έτσι με μικρή πλειοψηφία οι συμμετέχοντες στην πανευρωπαϊκή έρευνα υποστήριξαν π.χ. τις πολιτικές περιορισμού στη διάθεση αλκοόλ έως αργά το βράδυ και με οριακή πλειοψηφία εναντιώνονται στην πολιτική αύξησης της τιμής των αλκοολούχων ως μέσο αποτροπής του πληθυσμού από την κατάχρησή του.