Αυτοί είναι οι 5 «εφιάλτες» που καραδοκούν σε αποδυτήρια και χώρους άθλησης
Οι μεταδοτικές παθήσεις του δέρματος είναι ένας από τους σημαντικότερους λόγους (μαζί με τους τραυματισμούς) που κρατά τους αθλητές και τα άτομα που ασκούνται μακριά από τις αθλητικές τους δραστηριότητες.
ΔΙΑΒΑΣΕ ΑΚΟΜΑ: Μάθε τι μπορεί να σου συμβαίνει αν πονάει ο «μικρούλης» σου!
Οι κύριοι μολυσματικοί παράγοντες που τις προκαλούν είναι οι έξης:
- Bακτήρια (σταφυλόκοκκοι κ στρεπτόκοκκοι) ιοί (ερπητοϊοι) μύκητες και παράσιτα
Σε πάνω από τις μισές περιπτώσεις οι συνηθέστερες περιοχές προσβολής είναι το πρόσωπο ο λαιμός και το κεφάλι. Άμεση και έμμεση μεταφορά των μολυσματικών παραγόντων συμβαίνει λόγω της ίδιας της φύσης των αθλητικών δραστηριοτήτων. Καθυστερημένη ή λανθασμένη διάγνωση μπορεί να οδηγήσει σε επιδημίες όπως και σε χαμένο χρόνο μακριά από τον αθλητισμό.
- Οι μήκυτες
Οι μύκητες προκαλούν διάφορες λοιμώξεις μεταξύ των οποίων η δερματοφυτία των ποδιών (athlete’sfoot) η οποία είναι μια μυκητιασική λοίμωξη των άκρων πόδων που χαρακτηρίζεται από ερύθημα απολέπιση διαβροχή και σχηματισμό φυσαλίδων. Για την εμφάνισή της προδιαθέτουν ο ζεστός και υγρός καιρός τα κλειστά παπούτσια και η υπεριδρωσία ενώ μεταδίδεται όταν κάποιος βαδίζει ξυπόλητος σε μολυσμένο δάπεδο. Άλλες λοιμώξεις από μύκητες είναι η δερματοφυτία του ψιλού δέρματος (του κορμού των άνω και κάτω άκρων και του τραχήλου) η δερματοφυτία του τριχωτού της κεφαλής και η ποικιλόχρους πιτυρίαση.
- Ιογενείς λοιμώξεις
Στις ιογενείς λοιμώξεις ανήκουν λοιμώξεις από τον ιό των θηλωμάτων του ανθρώπου (HPV) που προκαλούν μεταξύ άλλων τις κοινές μυρμηκιές τις μυρμηκιές των πελμάτων και τις ομαλές μυρμηκιές. Αυτές μεταδίδονται με την άμεση επαφή δέρματος με δέρμα μετά από ελάχιστο τραύμα που διασπά την κεράτινη στιβάδα και διευκολύνει την μόλυνση της επιδερμίδας. Η μετάδοση μπορεί να γίνεται ανά ομάδες μικρές (κατ’ οίκον) ή μεγάλες (σχολείο γυμναστήριο).
- Λοιμώξεις από έρπητα
Οι λοιμώξεις από τον ιό του απλού έρπητα (πχ ο επιχείλιος) είναι επίσης πολύ συχνές στους αθλητές και μεταδίδονται με άμεση επαφή δέρματος με δέρμα ή δέρματος με βλεννογόνο ενώ ο έρπης των μονομάχων (herpesgladiatorum) είναι μια μορφή απλού έρπητα που μεταδίδεται με την στενή επαφή στους παλαιστές. Εκλυτικοί παράγοντες για την εμφάνιση των ιογενών αυτών λοιμώξεων είναι ο ερεθισμός δέρματος βλεννογόνου η έκθεση στην υπεριώδη ακτινοβολία”,” οι ορμονικοί παράγοντες (έμμηνος ρύση) ο πυρετός το κοινό κρυολόγημα οι ανοσολογικές διαταραχές κ.α.
- Βακτηριακές λοιμώξεις
Βακτηριακές λοιμώξεις με συχνότερη τη θυλακίτιδα απαντώνται πολύ συχνά στην κοινωνική αυτή ομάδα. Η θυλακίτιδα είναι λοίμωξη του ανώτερου τμήματος του θυλάκου της τρίχας που προκαλείται κυρίως από το σταφυλόκοκκο ενώ το απόστημα και ο δοθιήνας είναι βαθύτερες λοιμώξεις και συνήθως αποτελούν εξέλιξη σταφυλοκοκκικής θυλακίτιδας. Ο χρυσίζων σταφυλόκοκκος και ο πυογόνος στρεπτόκοκκος είναι υπεύθυνοι για την πρόκληση επιπολής λοιμώξεων είτε στην επιδερμίδα οπότε δημιουργούν το μολυσματικό κηρίο είτε επεκτείνονται στο χόριο με αποτέλεσμα το έκθυμα. Οξείες επεκτεινόμενες λοιμώξεις χορίου και υποδορίου που χαρακτηρίζονται από μια ερυθρή ευαίσθητη”,” θερμή περιοχή του δέρματος αποτελούν την κυτταρίτιδα. Προδιαθεσικοί παράγοντες για τις βακτηριακές λοιμώξεις είναι η υψηλή θερμοκρασία και υγρασία η παρουσία δερματολογικής νόσου (ιδίως ατοπικής δερματίτιδας) η ηλικία η κακή υγιεινή και η παραμέληση μικροτραυματισμών.
Οι συχνότερες παρασιτικές μολύνσεις που αφορούν αυτά τα άτομα είναι οι φθειριάσεις που μεταδίδονται με χρήση κοινών καπέλων σκούφων κτενών βουρτσών και επαφή κεφαλής με κεφαλή και η ψώρα που μεταδίδεται με επαφή δέρματος με δέρμα.
Άρθρο του παθολόγου MD PhD Χρήστου Κιαμούρη
